Сето тоа го потврди и кога даваше изјава за дописниците на странските весници изјавувајќи: „Јас сакам револуција, со граѓани кадарни да ги поднесат сите искушенија на една долготрајна борба, каква што поради жестоките политички услови ќе биде нашата“ и „не слушајте ни ги зборовите, туку гледајте ни ги делата“ (Гоце на дописникот на „Тајмс“). Моќни, поттикнувачки и мобилизаторски се и следните негови мисли: „Јас сакам револуција, со граѓани кадарни да ги поднесат сите искушенија на една долготрајна борба, каква што поради жестоките политички услови ќе биде нашата“; „Семожни изроди те јадат и ти создаваат пречки“ (Гоце до Н. Зографов, 1897 година); „Кој знае дали има народ што трпел толку многу од своите синови изроди, како македонскиот…“; „Кураж и силна вера во себеси – тоа е силата што ги дава сите успеси“; „Ако за луѓето времето е злато, за нас е бесценето“ (Писма до Н. Малешевски, од 1897 до 1900 година). Сите овие непобитни факти ни ја потврдуваат виталноста на севкупното дело на Гоце Делчев, кое пак ни го покажува евидентниот континуитет на револуционерните пулсации на македонскиот народ. Novamakedonija