Article-cluster size (# of articles)
new weight
old weight
lower/upper
Articles count
Total similarity
Avg. similarity
Total chr length
Sentence # average
Sentence # variation
34
2.40
8.64
14.68/0.45
34.00
3.92
0.12
2287.00
1.00
0.00
All clustering variants
Old ranking - len = 34
274 ■ 0.99/0.01 ■ 4 ■ 4004.2
Best clustering variants
274 0.99/0.01 4 4004.2
Kanal5

Откако го ослободил христијанството од стегите на Мојсеевиот закон и него го заменил со универзална етика во духот на Христос, Павле го трансформирал христијанството во универзална религија, иако религијата на Исус и неговите најрани ученици од многу аспекти била гранка на јудаизмот.

1 Писанијата на Павле и делата за Павле 1.1 Проблемот со текстовите при проучувањето на животот на Павле 2 Детството и младоста 3 Преобратувањето и првобитната служба 4 Ерусалимскиот собор 5 Основањето цркви 5.1 Предводништвото на Павле 6 Апсењето, Рим и подоцнежните години од животот 7 Теолошките учења 8 Општествените ставови 8.1 Учењето на Павле за улогата на жените 8.2 Учењето на Павле за Евреите 9 Влијанието на Павле врз реформите во христијанството 10 Еврејските и муслиманските гледишта за Павле 10.1 Павле, изумителот на христијанството 10.2 Павле, еврејскиот инклузионист Во поново време, Павле стана магнет за радикални теории околу христијанството. Kanal5

Kanal5

Писмата што се зачувани се дел од новозаветниот канон, каде што се појавуваат подредени по должина, од најдолгото до најкраткото: Послание до Римјаните (Рим.) Прво послание до Коринтјаните (1. Кор.) Второ послание до Коринтјаните (2. Кор.) Послание до Галатјаните (Гал.) Послание до Филипјаните (Фил.) Прво послание до Солуњаните (1. Сол.) Послание до Филимон (Филим.) Други три писма што во минатото му биле припишувани на Павле сега се смета дека всушност биле напишани од неговите следбеници некаде во првиот век.

Сепак, ги нарекуваат посланија на Павле бидејќи барем според теологијата и етиката во голема мера ги отсликуваат ставовите на Павле: Послание до Ефесјаните (Еф.) Послание до Колосјаните (Кол.) Второ послание до Солуњаните (2 Сол.) Трета група писма што традиционално му се припишуваат на Павле, Пасторалните посланија, обработуваат црковни прашања од почетокот на вториот век. Kanal5

Kanal5

Проблемот со текстовите при проучувањето на животот на Павле Сѐ што го знаеме за Павле потекнува од два извора: сопствените писма на Павле и Делата на апостолите, кои во неколку наврати се потпираат на записите на очевидец.

Сепак, има пропусти во двата извора: Посланијата на Павле се напишани во краток период од неговиот живот, меѓу 50 и 58 година од н.е.; а авторот на Делата на апостолите наведува голем број тврдења што предизвикуваат сомнежи - на пример, тврдењето дека Павле бил присутен при смртта на свети Стефан (Дела 7:58). Традиционално, Делата на апостолите се смета за историски точен документ бидејќи книгата е напишана од Лука (истиот тој што го напишал Евангелието според Лука). Меѓутоа, научниот консензус е дека Евангелието според Лука и Делата на апостолите се напишани околу 85 година од н.е., едно поколение по смртта на Павле. Kanal5

Kanal5

Бидејќи книгата Делата на апостолите е можно да ги прикажува почетоците на црквата на идеализиран начин, приказните за историските личности поместени во книгата можеби се историски неточни.

Поради проблемите со двата примарни извори, како што објаснува Рејмонд Е. Браун (1998), историчарите се определуваат за еден од триве пристапи: - традиционалниот пристап, според кој целосно му се верува на наративот во Делата на апостолите и материјалите од писмата на Павле се вметнуваат во тој наратив; - пристапот што го користат голем број современи научници, според кој не им се верува на Делата на апостолите; понекогаш ни воопшто; па речиси исклучиво се користи материјалот од писмата на Павле; или - средишниот пристап, според кој сведоштвото на Павле се смета за примарен извор, а се дополнува со материјали од Делата на апостолите. Kanal5

Kanal5

Во Делата апостолски 9:5 се сугерира дека тој можеби имал имал сомнежи во врска со своето противење на следбениците на Исус уште пред искуството на патот за Дамаск, кое стана синоним за ненадејна, драматична преобразба или промена на умот.

По своето преобраќање, Павле најпрво заминал да живее во Набатејското царство (кое тој го нарекува „Арабија“) три години, а потоа се вратил во Дамаск (Галатјаните 1:17–20), сè додека не бил принуден да избега од градот под закрила на ноќта (Дела 9:23–25; 2 Коринтјаните 11:32 и натаму). Потоа отпатувал во Ерусалим, каде што се сретнал со Петар, кој веќе бил водач на христијанското движење, и со Јаков, братот на Исус (Галатјаните 1:18–19). Потоа се вратил во својата родна област Киликија (чиј главен град бил Тарс), како и во соседна Сирија, каде што ја продолжил својата мисионерска дејност (Галатјаните 1:21). Додека престојувал во Сирија, Павле се здружил со Варнава, еден од водачите на црквата во Антиохија, која станала негова база на делување. Kanal5

Kanal5

Често бев на патувања, во опасности од реки, опасности од разбојници, опасности од мојот народ, опасности од незнабошци, опасности во градот, опасности во пустина, опасности на море, опасности од лажни браќа; во труд и мака, често во непроспиени ноќи, во глад и жед, често без храна, во студ и без облека.“ (2 Коринтјаните 11:24–27) Ерусалимскиот собор Околу 49 година од нашата ера, по 14 години проповедање, Павле отпатувал во Ерусалим заедно со Варнава и Тит, за да се сретне со водачите на ерусалимската црква — Јаков, Петар и Јован; настан познат како Ерусалимскиот собор.

Главното прашање на Соборот било дали новаторските учења на Павле, насочени кон незнабожци што станале христијани — според кои спасението не зависи од придржување до Законот на Мојсеј — може да се усогласат со традициите на мајката-црква во Ерусалим, составена претежно од христијани од еврејско потекло. Kanal5

Kanal5

По своето преобраќање, Павле најпрво заминал да живее во Набатејското царство (кое тој го нарекува „Арабија“) три години, а потоа се вратил во Дамаск (Галатјаните 1:17–20), сè додека не бил принуден да избега од градот под закрила на ноќта (Дела 9:23–25; 2 Коринтјаните 11:32 и натаму). Потоа отпатувал во Ерусалим, каде што се сретнал со Петар, кој веќе бил водач на христијанското движење, и со Јаков, братот на Исус (Галатјаните 1:18–19). Потоа се вратил во својата родна област Киликија (чиј главен град бил Тарс), како и во соседна Сирија, каде што ја продолжил својата мисионерска дејност (Галатјаните 1:21). Додека престојувал во Сирија, Павле се здружил со Варнава, еден од водачите на црквата во Антиохија, која станала негова база на делување.

Антиохија, главен град на римската провинција Сирија, била трет најголем град во Римската Империја по Рим и Александрија, и претставувала културна раскрсница. Kanal5

Kanal5

На пример, во врска со Ноахидскиот закон за воздржување од храна принесена на идоли, тој го почитувал тоа само како корисна мерка за да не ги повреди оние со слаба вера (1 Коринтјаните 8). На крајот, Павлевиот став дека оправдувањето е целосно од благодатта на Христос и не зависи од делата на Законот, е несогласен со еврејскиот Ноахидски принцип, кој сè уште дава посебно место на Евреите како оние што го почитуваат целиот Закон.

И покрај договорот што го постигнале на Соборот, Павле раскажува како подоцна јавно го повикал Петар на одговорност, обвинувајќи го за лицемерие поради неговата воздржаност да јаде заедно со незнабошките христијани затоа што биле присутни некои еврејски христијани (Галатјаните 2:11–18). И покрај тврдењето на Павле дека сите христијани се „едно во Христос Исус“ (Галатјаните 3:28), некои еврејски христијани сè уште се сметале за посебни поради почитувањето на Законот и ги гледале незнабошките христијани како помалку совршени во верата. Kanal5

Kanal5

16,19). Искуството во Црквата Христова покажува дека приврзаноста на жената кон Бога и кон Христа Спасителот ја прави многу похрабра и од мажот, па затоа во периодот на страдањето на Црквата под јаремот на комунизмот, во источноевропските православни земји, жените останаа поприврзани кон Црквата и тие ги полнеа храмовите на богослужбите, скришно ги носеа своите деца на крштевање и потајно го викаа свештеникот да ги благослови и освети домовите во кои живееја со своите семејства.

Куќата на Лидија станала прва црква (храм) во Македонија Апостолите: Павле, Сила, Тимотеј и Лука, со другите приврзаници, се состанале во домот на Лидија „А тие… отидоа во домот на Лидија, ги видоа браќата, ги утешија и си тргнаа“ (Дела 16, 40). Нејзиното семејство било првата христијанска црква, а нејзината куќа и првиот христијански храм во Македонија и во Европа. Kanal5

Kanal5

Тој им напишал три посланија на Македонците: 1) Прво послание на светиот апостол Павле до Солунјаните; 2) Второ послание на светиот апостол Павле до Солунјаните и 3) Послание на светиот апостол Павле до Филипјаните (1. и 2. Сол. и Филип.); а уште две ги пишувал во Македонија: 1) Второ послание на светиот апостол Павле до Коринтјаните и 2) Прво послание на светиот апостол Павле до Тимотеја (2. Кор. и 1. Тим.). На Елините во Ахаја апостолот Павле им ги посочува Македонците како пример во верата и во добрите дела (прочитај: 2. Кор.

8,1-5; 9,1-5). Такви биле Филипјаните, кои му се прилепиле до срце на апостол Павле, а и тој ним, па затоа во своето Послание до нив, тој ќе запише: „А знаете и вие, Филипјани, дека во почетокот на Благовестието, кога излегов од Македонија, немаше ниту една црква нешто да ми даде или нешто да примам освен од вас; зашто и во Солун, еднаш, и по вторпат, ми пративте нужни работи“ (Филип. Kanal5