Наместо отворено да ги искажат своите грижи и чувства, децата честопати се повлекуваат во себе и манифестираат стрес преку однесување, телесна болка или промени во секојдневните навики, пишува „Кликс“.

Прекумерна грижа и стравови Ако детето покажува прекумерна грижа за работи што другите врсници не ги сметаат за важни, како што се страв од болест, грешки во училиште или дека некој ќе задоцни да ги земе – тоа може да укажува на анксиозност.

Анксиозните деца може да почнат да избегнуваат задачи и навики коишто вообичаено не би ги избегнувале, како што се одење на училиште, дружење со други веца или спиење на туѓо место.

Претерана потреба за уверување, потврда и повторување Децата кои страдаат од анксиозност честопати имаат потреба од повторување на работите одново и одново и бараат уверување дека сè ќе биде во ред, дури и кога веќе им е кажано тоа.

Покрај тоа, анксиозноста се манифестира и преку прекумерна грижа за работи што другите врсници не ги сметаат за важни, како страв од болест, грешки во училиште или загуба на време.

Децата и тинејџерите имаат оптимално ниво на колаген и нивната кожа се регенерира многу побрзо од кожата на возрасните.

Децата се воодушевени од играта во песок, додека возрасните не секогаш го делат тоа ентузијазам.

Тие се состојат од затнат нос (предизвикан од алергии, синузитис или други проблеми), воспаление или различни типови на блокада, како полипи, на пример.